26 Eylül 2011 Pazartesi

SURREALISMUS

Yol boyunca yanıtını bildiğin sorular sordun. Hayatıma girdiğinden emin olduğun kadınlar hakkında konuştun. Onlara kendince isimler verip beni neden arzuladıklarını ya da benden neden uzaklaşmak zorunda kaldıklarını anlattın. Gelip geçen diğerleri arasında, özellikle hafızasını kaybetmiş bir kadından söz ettin. Gözleri duygularına göre renk değiştiren, yemek ve içmek ihtiyacı hissetmeksizin yıllardır yaşamını sürdürmüş bu kadının, diğerleri içinde beni en çok seven kadın olduğunu söyledin. Sonra, kucağındaki çantadan kırık saat camlarını bir araya getirerek yaptığın el aynasını çıkardın. Çocuksu bir ivedilikle kendini, hayatımda var saydığın bu kadına benzettiğini, hafızanı yitirmiş olduğunu, önceleri bundan duyduğun memnuniyetin, giderek büyük bir boşluk duygusuna dönüştüğünü söyledin. Benden, bir dedektif ciddiyetiyle yitirdiğin belleğin peşinden gitmemi ve onu kendine geri sunmamı istedin.
http://surrealismus.blogspot.com/ blogundan sevdim, aldım:)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder